Zaburzenia snu – bezsenność.

Bezsenność uważa się za jedną z chorób cywilizacyjnych XXI wieku. Coraz więcej osób na świecie skarży się na uciążliwe trudności ze snem. Na bezsenność cierpi coraz więcej ludzi niezależnie od wieku. Jaka jest przyczyna bezsenności i czy jesteśmy wobec niej całkowicie bezradni?

Wiele specjalistów podziela przekonanie, że nieustające problemy ze snem to poważna sprawa i nie wolno ich lekceważyć. Gdy pojawiają się uciążliwe trudności z zasypianiem warto skontaktować się z lekarzem. Choroba ta dotyka dużą część populacji w sposób sytuacyjny, nawracający lub przewlekły i jest jedną z najczęstszych dolegliwości w praktyce medycznej. Zaburzenie to przede wszystkim charakteryzuje się niezadowoleniem z czasu trwania lub jakości snu oraz trudnościami z rozpoczęciem lub utrzymaniem snu.

Taka sytuacja nierzadko budzi niepokój i utrudnia normalne funkcjonowanie w ciągu dnie. Może występować samodzielnie lub współwystępować z innymi zaburzeniami medycznymi lub psychiatrycznymi, takimi jak migrena, zaburzenia lękowe i depresja. Utrzymująca się trudność z utrzymaniem prawidłowego rytmu snu została powiązana z niekorzystnymi długoterminowymi skutkami zdrowotnymi. Wśród nich wymienia się najczęściej obniżoną jakość życia oraz wzmożone zagrożenie chorobami, zarówno psychicznymi i fizycznymi.

Pomimo dużej częstości występowania i obciążenia, konkretne przyczyny powszechnego występowania bezsenności wciąż pozostają niestety słabo poznane. W ciągu ostatniej dekady coraz częściej zaczęto uznawać ją za samoistne zaburzenie, a nie tylko skutek innych chorób i trudności zdrowotnych. Podejście to pozwoliło na prowadzenie bardziej szczegółowych badań nad naturą tego problemu. Zmianom tym towarzyszyły kluczowe postępy w terapii, przy czym generyczne interwencje farmakologiczne i psychologiczne były coraz częściej zastępowane podejściami, które mają cele terapeutyczne specyficzne dla snu i bezsenności. Terapie psycholog -iczne i farmakologiczne skutecznie skracają czas zasypiania i czas spędzany na jawie po zasypianiu oraz powodują niewielki wzrost całkowitego czasu snu. Rozwiązania te okazują się mieć związki z późniejszą poprawą funkcjonowania w ciągu dnia.

Pomimo tego niewątpliwego postępu nadal pozostaje nam do rozwiązania kilka wyzwań. Wśród nich szczególnie istotna jest potrzeba poszerzenia naszej wiedzy na temat mechanizmów leżących u podstaw bezsenności oraz opracowania bardziej opłacalnych, wydajnych i dostępnych terapii. Dobre zrozumienie przyczyn pozwoli na opracowanie lepszych rozwiązań.